Εικόνες
Την συνέντευξη και τις εικόνες παραχώρησε η εγγονή της Κυριακούλας Μόσχου και συνονόματη, Κυριακή Μόσχου.
Η Κυριακή συμμετέχει σε δράσεις που αφορούν τους μικρασιάτες πρόσφυγες και ασχολείται με τη λαογραφία καθώς μεταφέρει τις μνήμες και τις γνώσεις της για την περίοδο της μετανάστευσης με αφορμή όσα της έχει μεταφέρει η γιαγιά της, Κυριακούλα.
Η εικόνα της Παναγίας , στο σπίτι της Κυριακής Μόσχου
Η εικόνα της Αγίας Κυριακής , στο σπίτι της κας Μόσχου
Η εικόνα του Αγίου Νικολάου, στο σπίτι της κας Μόσχου
...Ήτανε τέσσερις εικόνες, τώρα μπορεί να αναρωτηθεί κανείς ''καλά δεν μπορεί να είχανε και κάτι άλλο αξίας; Και κάτι άλλο αξίας θα είχανε, πως πήραν μόνο τις εικόνες;''. Αυτοί οι άνθρωποι έφυγαν από το Εγγλεζονήσι δύο φορές. Τη μία το 1914 με τον πρώτο διωγμό και την άλλη το 1922. Έφυγαν το 1914, πήγαν στα νησιά, απέναντι στη Χίο, στη Μυτιλήνη, οι περισσότεροι από το Εγγλεζονήσι, και το 1919 όταν ο ελληνικός στρατός μπήκε στη Σμύρνη, ξαναγυρίσαν πίσω και ξαναστήσαν, βρήκαν τα σπίτια τους τις περιουσίες τους και ξαναστήσαν τη ζωή τους από την αρχή. Πιθανόν να πίστευαν ότι θα ξαναγυρίσουν, οπότε το μόνο πράγμα που πήρανε ήταν οι εικόνες γιατί δεν ήθελαν να τις αφήσουν στα χέρια των Τούρκων, να τις βρούνε καμένες, ποδοπατημένες κλπ. Έτσι με αυτές ταξίδεψαν, πέρασαν όλο το Αιγαίο και έφτασαν εδώ. Προφανώς αυτές οι εικόνες σήμαιναν πάρα πολλά πράγματα γι' αυτούς. Γιατί όταν σε κυνηγάει ο άλλος να σε σφάξει να σε βιάσει δεν είσαι μόνο εσύ, ο εαυτός σου μόνο. Είναι και το παιδί σου είναι και η γυναίκα σου πιθανόν να χάνεις τη δύναμή σου και να χρειάζεσαι από κάπου να στηριχθείς. Οπότε η εικόνα και η πίστη γι' αυτούς ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Έτσι λοιπόν έφεραν αυτές τις τέσσερις εικόνες: η μία ήταν της Παναγίας, η άλλη της Αγίας Κυριακής, και είναι φυσικό να είναι της Αγίας Κυριακής γιατί η γιαγιά μου λεγόταν Κυριακούλα Μόσχου και πάντα στο σπίτι είχαν μία εικόνα του αγίου που είχαν το όνομά τους. Πιθανόν η εικόνα που έφερε να ήταν της γιαγιάς της γιατί είναι παλιές οι εικόνες. Και η Τρίτη εικόνα είναι του Αγίου Νικολάου η οποία είναι από το 1869. Πιστεύω ότι ήταν του Αγίου Νικολάου γιατί, πρώτον, έμεναν στο συνοικισμό του Αγίου Νικολάου οπότε ήταν ο προστάτης τους και φυσικά επειδή ήταν νησί και ήταν ναυτικοί οι περισσότεροι οπότε φαντάζομαι η σχέση τους με τον Άγιο Νικόλαο ήταν ιδιαίτερη. Και τι σύμπτωση ήρθαν στο Βόλο που πολιούχος είναι ο Άγιος Νικόλαος...
Απόσπασμα από τη συνέντευξη της κας Κυριακής Μόσχου