Πυξίδα
Η πολύτιμη ναυτική πυξίδα της οικογένειας Ελευθερίου Δημάκη (δωρεά στον πολιτιστικό σύλλογο "το Εγγλεζονήσι")
Το καΐκι του πατέρα μας το λέγανε "Λεωνίδας 52". Αυτό το ανέλαβε ο αδελφός μου, ο προστάτης μας. Ήμουν 5 ετών όταν ορφανέψαμε κι εκείνος 15. Βάλαμε έναν ξένο καπετάνιο μέχρι που έγινε 21 ετών και πήρε το χαρτί του. Η πυξίδα ήταν μέρος του καϊκιού κι όταν σταμάτησε το καΐκι πήρα την πυξίδα...
...Ο συγχωρεμένος ο πατέρας μας έλεγε "όχι Ευγενία-τη μάνα μου-το καΐκι θα φέρει σπίτι, το σπίτι δε φέρνει καΐκι"
Απόσπασμα από μαρτυρία του Λευτέρη Δημάκη
Η πυξίδα είναι δωρεά από τον Λευτέρη Δημάκη, εγγλεζονησιώτης, από οικογένεια ναυτικών και που ο ίδιος ασχολήθηκε με αυτά. Ήταν κειμήλιο από το καΐκι που είχανε. Η οικογένεια συνέχισε την παράδοση κι εδώ. Βέβαια, στη συνέχεια αντικαταστάθηκαν. Ήταν με τα πανιά και τα κουπιά, όπως είπαμε. Μετά είχανε τις μηχανές για μεγαλύτερο ακόμα ανταγωνισμό και για να μπορούν να κάνουν μεγάλα ταξίδια, και να μεταφέρουν και φορτία, γιατί δεν ήταν μόνο τα εμπορικά...
Απόσπασμα από τη συνέντευξη της κας Σταματιάδου